Duizend Kilometer - Weekevaluatie door Willem
Zaterdag 20 februari - Weekevaluatie door Willem
Op zaterdag 13 februari zijn onze vier pupillen met een gestolen auto op de vlucht geslagen.
Stephan werd in de nacht van zaterdag op zondag door een Fransman afgeleverd op het politiebureau te Cazals, 55 kilometer ten noorden van onze boerderij. Hij maakte een ernstig verwarde indruk. Nadat een politieagente hem enigszins had gekalmeerd, heeft hij de plek waar Ilias en Kim de avond daarvoor samen waren achtergebleven, kunnen aanwijzen.
Ilias en Kim zijn rond vijf uur in de ochtend gevonden. Ze hadden zich met behulp van een zeil redelijk warm gehouden. Ilias heeft Kim op een zeer volwassen manier door de moeilijke nacht geloodst. Hij heeft haar vertrouwen en warmte kunnen bieden, waardoor ze niet in paniek is geraakt. Omdat Kim haar enkel zwaar gekneusd had en niet kon lopen, heeft ze samen met Ilias geduldig op hulp gewacht.
Van de begeleidster van Suzie hebben we gisteren vernomen dat ze drie dagen na de vlucht in Amsterdam door de politie is opgepakt. Ze was in het gezelschap van enkele Albanese jongens, die beweerden haar niet te kennen. Suzie ontkende dat de ontsnapping haar plan was geweest en hield vol dat Stephan haar gedwongen had mee te doen met de actie. Omdat Suzie minderjarig is zal zij geen gevangenisstraf krijgen. Haar begeleidster heeft laten weten dat de Raad voor de Kinderbescherming een nader onderzoek zal instellen. Omdat haar moeder heeft aangegeven dat Suzie niet meer bij haar kan wonen, zal zij tijdelijk in een opvanggroep geplaatst worden.
Stephan, Ilias en Kim zijn dezelfde dag nog teruggebracht naar de boerderij. Gisteren zijn hun begeleiders gearriveerd en is de situatie uitvoerig met hen doorgenomen. Ondanks de zeer vervelende ervaring heeft het bij alle drie ook iets positiefs opgeleverd. Kim heeft sinds kort het gevoel dat er iemand is die ze helemaal kan vertrouwen en die haar ook helpt in moeilijke tijden.
Ilias heeft me verteld dat hij het vertrouwen in zichzelf weer een klein beetje terug heeft. Hij heeft ervaren dat hij in een bedreigende situatie de rust kan bewaren. Voor hem was het erg belangrijk dat zijn gedrag door zowel Janine, mij en zijn begeleider als zeer verantwoordelijk en volwassen werd beoordeeld. Waarschijnlijk heeft hij hierdoor de moed gehad ons te vertellen over de dreigbrieven en het pistool. Zijn begeleider heeft hem verzekerd de situatie in Nederland zeer zorgvuldig aan te pakken.
Stephan heeft de eerste twee dagen niet gepraat, maar wist daarna zijn gevoelens goed te beschrijven. Hij beseft nu dat hij niet voldoende zelfvertrouwen heeft en daarom steeds maar weer de fout in gaat om bij zogenaamde vrienden te scoren. Hij wil serieus aan zichzelf werken en uitzoeken waar hij wel goed in is. Hij zal hiervoor bij ons de kans krijgen en niet gestraft worden voor zijn misstap.
Gelukkig is de band tussen onze drie pupillen beter dan voorheen. Kim zal nog enkele weken met een voet in het gips vooruit moeten.
Het is deze week weer eens duidelijk geworden: wij kunnen de jongeren proberen te helpen om iets van hun leven te maken, maar ze moeten er wel gemotiveerd voor zijn.